Różnice między postępowaniem układowym przyspieszonym i zwykłym

Celem procesu restrukturyzacji jest zapobiegnięcie konieczności ogłoszenia przez firmę upadłości poprzez zawarcie układu z wierzycielami, rozpoczęcie nowych projektów oraz modyfikację sposobu funkcjonowania przedsiębiorstwa. Proces polega na podejmowaniu działań służących zwiększeniu efektywności, optymalizacji wykorzystania zasobów, a w efekcie poprawa pozycji rynkowej firmy. W momencie, gdy pojawia się konieczność przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstwa, podstawowym zadaniem dłużnika jest wybór odpowiedniego postępowania.

Czym jest postępowanie układowe przyspieszone i zwykłe?

Podstawowe różnice pomiędzy postępowaniem przyspieszonym i zwykłym dotyczą aspektów proceduralnych oraz samym czasem trwania – presja czasu może uniemożliwić przeprowadzenie dogłębnych zmian w sposobie działania firmy. Warto jednakże pamiętać o tym, że oba postępowania pozwalają na wprowadzenie częściowej ochrony przed egzekucją – powstrzymują przez wszczęciem nowego postępowania egzekucyjnego i zawieszenie tych, które są już w toku. Pozwalają one na utrzymanie zarządu jednakże bez możliwości wypowiadania istotnych umów, np. kredytu, najmu, czy też dzierżawy.

Najważniejsze zalety przyspieszonego postępowania restrukturyzacyjnego

Wiele przedsiębiorców decyduje się na wybór postępowania układowego przyspieszonego, które cechuje się przede wszystkim krótkim czasem trwania, dzięki czemu wierzyciele mogą dochodzić swoich należności znacznie szybciej. Postępowanie tego typu wprowadza zakaz wszczynania nowych egzekucji oraz prowadzenia działań polegających na zajęciu rachunku bankowego, co jest formą zabezpieczenia interesu wierzycieli. Pojawia się jednak ograniczenie dotyczące spłaty zaległości – działanie zostaje wstrzymane na czas trwania restrukturyzacji.